بیانیه جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران

خشونت علیه زنان ننگ‌آور است

سازمان ملل متحد ۲۵ نوامبر (چهارم آذر) را روز جهانی رفع خشونت علیه زنان و روزی برای یادآوری عزم همگانی برای مبارزه با این خشونت، اعلام کرده‌است. هرگونه  گفتار ورفتار با  زنان، با مادران، خواهران، دختران و همسران ما که منجر به آسیب‌های روانی، بدنی و جنسی آنها شود، خشونت علیه آنهاست. شوربختانه این خشونت در جهان گسترده است و در کشورهایی مثل ایران و افغانستان گسترده‎تر و خشن‌تر.

برپایه‌ی بررسی‌های سازمان ملل، یک سوم زنان جهان در طول حیات خود مجبور به تحمل خشونت و بدرفتاری هستند. خشونت علیه زنان یکی از پایدارترین و فراوان‌ترین اشکال نقض حقوق بشر در جهان است که بخش گسترده‌ای از آن به دلایل مختلف از جمله ناآگاهی از حقوق خود، مصونیت از مجازات خشونت‌گران و خجالت از خشونت نزدیکان، گزارش نشده باقی می‌ماند.

خشونت علیه زنان به اشکال مختلف رخ می‌دهد و یکی از رایج‌ترین آنها خشونت‌های خانگی است. خشونت همواره آثار بیرونی و نمودهایی جسمی و فیزیکی ندارد اما برخی آثار و پیامدهای آن به مراتب بدتر از خشونت فیزیکی است و قربانی ناچار است تا آخر عمر با سایه شوم واقعه‌ای تلخ زندگی کند و شکنجه شود.

خشونت جنسی، خشونت کلامی، تحقیر و متلک، تجاوز، تن‌فروشی اجباری، باردارکردن اجباری، ختنه دختران، خرید و فروش زنان و دختران، خشونت علیه زنان کارمند و مستخدمان زن، خشونت‌های ناشی از جنگ، خشونت در زندان، تجاوزهای سیستماتیک، خشونت نگاهی و رفتاری و خشونت سیاسی، مصادیقی از خشونت آشکار است، مسائلی چون دروغ گفتن، خشونت اقتصادی چون نفقه ندادن، به خواسته‌های زن بی‌توجه بودن، جدا کردن زن از کودکان یا خانواده‌اش، تهمت زدن، محدودکردن زن در محدوده جغرافیایی یا عدم مجوز به وی برای شغل یا تحصیل و … مصادیقی از خشونت پنهان و فاقد نمودهای بیرونی هستند.

در ایران خشونت خانگی، قتل‌های ناموسی، کودک‌همسری، اسیدپاشی و ناقص‌سازی اندام، تلفن مزاحمی، خشونت در فضای مجازی، پیامک فرستادن‌های جنسی بدون رضایت، تجاوز جنسی، حجاب اجباری، تحقیر جنسی، ازدواج اجباری، ازدواج کودکان، تجاوز شوهر به همسر، حملات جسمانی و کتک زدن، به کار بردن الفاظ رکیک و تقیرآمیز در رابطه با زنان، نگاه به زنان به عنوان ابزار جنسی، احساس مالکیت بر زن، برخورد نابرابر با زنان جرم‌انگاری نمی‌شود و بخش از این خشونت‌ها در قانون شرعی جرم محسوب نمی‌شود.

در ایران باید تغییرات اساسی در فرهنگ مردان در راه مقابله با خشونت هایی که علیه زنان و دختران، صورت گیرد. برخوردهای پدرسالارانه و شکنجه‌های زنان و دختران با توجیه ناموس‌پرستی باید ریشه‌کن شود. نگرش مقصرشمردن قربانی و توجیه خشونت مردان باید دگرگون شود.

اصلی ترین راه‌های مبارزه با خشونت علیه زنان: افشا و محکوم کردن هرگونه  خشونت علیه زنان ، آموزش و تحصیل زنان، کار و استقلال مالی زنان، شرکت زنان در مدیریت جامعه و شناخت حرمت انسانی زنان است. جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران، در همه‌ی این عرصه‌ها با تمام توان مبارزه می‌کند.

هیچ خشونتی علیه زنان نباید کتمان شود و بدون مجازات بماند. عاملان خشونت باید افشا و رسوا و به پای میز محاکمه کشیده شوند.

جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران

۱۸ آبان ۱۴۰۰ – ۹ نوامبر ۲۰۲۱