به “اختلاف های بینِ نسلی” دامن نزنیم.

مسعود نقره کار

تلاش برای تشدید “اختلاف نسلی” سبب ایجاد “شکاف نسلی” و گسستگی بین نسل ها خواهد شد، روندی که تا کنون به سود حکومت اسلامی تمام شده است. بخشی از مخالفان حکومت اسلامی در داخل و خارج از کشور با طرح و تبلیغ عناوین و صفت ها و نسبت های  پنجاه و هفتی ها، دهه شصتی ها، دهه هفتادی ها، دهه هشتادی ها، دهه نودی ها در این روزها بیش از پیش به سرزنش و تخطئه و به ندرت به ” نقد” نسل های قدیمی تر روی آورده اند. ایجاد و دامن زدن به طرح این نوع بحث ها و جَدَل ها، تشدید اختلاف ها و تعارضات نسلی در اردوی مخالفان رژیم، و در نهایت افزایش و تعمیق گُسست و گُسل نسلی را پیامد خواهد داشت، روندی که به  پراکندگی و تفرقه میان مخالفان حکومت اسلامی دامن خواهد زد. بدون تردید این حجم از گروه بندی و قطب سازی، و اینگونه در برابر هم قرار گرفتن، و فرافکنی خطاها و لغزش ها بین گروه های نسلی و تلاش برای ایجاد ” شکاف نسلی”  در رابطه با تغییر و تحولات سیاسی در میهنمان راهی خطا و به سود حکومت اسلامی و به زیان جنبش زن، زندگی، آزادی ست.

بررسی و نقد عملکرد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نسل های گذشته، اگر برای کمک به یافتن راهکارهای مناسب امروزین صورت گیرد، سودمند و عاملی در راستای زدایش خطاها و لغزش ها، و افزایش همکاری ها و همگرایی ها خواهد بود. متاسفانه پاره ای از برخورد ها برای شناخت و نقد و ارائه راهکار نیست، بیشتر برای اثبات درستی عملکرد نسل خود، و فرافکنی ضعف ها و لغزش های گذشتۀ به گردن دیگران و نسل های پیشین است.

شرایط تاریخی  واجتماعی، ارزش های اجتماعی، میزان دانش و معرفت بی تردید برنامه ریزی و سیاست گذاری های ساختاری و ارزشی متفاوتی را برای تغییر و تحول در میان نسل های گوناگون سبب می شود. “تفاوت نسلی” در یک جامعه پویا و پُر تلاطم  با توجه به رشد فزاینده دانش و صنعت و تکنیک، و امکان ارتباط گسترده  در سطح جهان  امری طبیعی ست. عدم مدیریت صحیح  تفاوت ها و اختلاف ها به بروز تضاد میان نسل ها، تعارض میان آن ها و گُسل و شکاف و گسستگی بین نسل ها  و بحران هویت منجر می شود. تفاوت و اختلاف برداشت ها و ارزش های سیاسی و اجتماعی نسل ها اگر درست مدیریت نشوند و حربه ای برای سوء استفاده های سیاسی، اجتماعی و ایدئولوژیک تلقی شوند به تعارض و تخاصم درون نسلی و میان نسلی بَدَل خواهد شد.

میلیون ها هموطن که در انقلاب بهمن 57 شرکت داشتند را بخشی از مخالفان به عنون ” پنجاه و هفتی”ها  و ” فسیل های پنجاه و هفتی” مورد سرزنش، تخطئه و توهین قرار می دهند، آنهم از این زاویه که برای خودشان و یا شخصیت ها و جریان های سیاسی مورد قبول شان و یا رژیم گذشته هیچ نقشی در بروز انقلاب بهمن قائل نیستند. این برخورد یک جانبه و فرافکنانه کمکی به شناحت پدیده های مورد بحث و جَدَل نخواهد کرد و تنها منازعه ای را در درون اپوزیسیون سبب می شود که برنده اش حکومت اسلامی خواهد بود. پیامدهای نکبت بارِ انقلاب بهمن نمی باید مانع وفاق نسل جوان و میلیون ها ایرانی که در آن هنگام از انقلاب بهمن حمایت کردند، شود، هموطنانی که در طول این 43 سال، و هم امروزشجاعانه با حکومت اسلامی می جنگند. گذشته می باید چراغ راه آینده باشد، نه چماقی برای ایجاد هراس و تفرقه و تسویه حساب و سوء استفاده.

تفاوت و اختلاف نسلی، و خطاهای نسل های گذشته نمی باید به گونه ای به عرصه عمومی سیاسی و فرهنگی کشیده شود که حکومت اسلامی از آن به سود خود بهره برداری کند. شرایط و منافع مردم ایجاب می کند با درایت و مدیریت صحیح مانع تعارض ها و در نهایت گسست نسلی شویم تا مبارزه در مسیر تداوم، گسترش و تعمیق با دعواهای بین نسلی و درون نسلی به مخاطره نیفتد.