پیرامون مبارزات جاری در ایران- تحلیل، بررسی و وظایف ما (2)
وضعیت جنبش انقلابی
جنبش انقلابی مردم ایران در جای جای میهن عزیز و گوشهوکنار جهان همچنان برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ادامه دارد. استمرار این خیزش تاریخی با شعار جهانی زن، زندگی، آزادی نشان از عزم جزم دلاوران راه آزادی برای بازپسگرفتن ایران از دست کودککشان تا دندان مسلح است.
صفبندیها روشنتر شده و براندازان از قشرها، طبقات، صنفها و در گسترهی جغرافی ایران پهناور به طور علنی خواستهای خویش را ابراز کرده و در راهش هزینه و جان میدهند.
جمهوری جهل و ستم با شیوههای گوناگون و ترفندهای رنگارنگ در تلاش برای ایجاد وحشت و تفرقه در صف مبارزان است. اما روزگارش رفتهرفته تیرهترشده و فراخوانهای پیاپی ، رژیم را دچار گیجی و سراسیمگی کرده است.
از سوی دیگر دستگیریها و برخوردهای خشن رژیم با تظاهرکنندگان، مبارزان را به فکر شیوههای نوینی از سازماندهی و برنامهریزی مبارزاتی انداخته است.
در حال حاضر تلاش مبارزان برآن است که خیابان را با دانشگاه و این دو را با اعتصابات و نافرمانی مدنی پیونددهند و با استمرار فراخوانها رژیم را خسته و درماندهکرده و صف همبستگی ملی تمام اقشار جامعه را فراگیرتر و فشردهتر کنند. این شیوه انرژی کمتری از مبارزان گرفته و بار به سرانجامرساندن انقلاب را در گسترهی وسیعتری سرشکن میکند.
جمهوری اسلامی و جنبش انقلابی
با در نظرگرفتن شواهد موجود از وضعیت جنبش از یک سو و از پرده برونافتادن به اصطلاح “گفتگوهای اتاق فکر” رژیم از سوی دیگر را میتوان از دو دیدگاه بررسی کرده و نتیجهگیریای واقعبینانه ارائه داد:
حال با اشاره به وضعیت جنبش انقلابی، اثرات آن بر رژیم و نقشههای شوم خامنهای و همپالکیهایش، میرسیم به نقش و وظیفهی اپوزیسیون برانداز و چگونگی فروزنده نگهداشتنِ شعلهی جنبش انقلابی واعتلای آن تا پیروزی از طریق یاریرسانی، همگامی و همدلی با خیابان، دانشگاه و کارخانه.
وظایف عاجل ما
برنامهریزی بلندمدت
جنبش انقلابی مردم ایران به طور قطع نتیجه خواهد داد و زنان، مردان، جوانان و کودکان این میهن در فردای ایران در جشن آزادی، دموکراسی و رفاه پای خواهند کوبید.
با توجه به بیرحمی، به شدت مسلحبودن، نداشتن مرز اخلاقی وانسانی جمهوری اسلامی و از همه مهمتر وحشت از شکستی که نه تنها پایان حکمرانی حاکمان اسلامی را به دنبال خواهد داشت، بلکه خود “جمهوری اسلامی” را نیز یک بار برای همیشه از دستور خارج خواهد کرد، رژیم تمامی توان و نیروی خودرا برای دفاع و حفظ نظام استبداد دینی به کار خواهد بست.
در نتیجه، امکان طولانیشدن دورهی گذار از این رژیم محتمل اما حتمی نیست.
برای استمرار، ژرفش و رسیدن به هدف نهایی یعنی پیروزی جنبش انقلابی، بایستی هم نیروهای مبارزی که خط مقدم جبههی نبرد هستند و هم پشتیبانان آنان در داخل و خارج تمهیداتی را در نظرداشته باشند تا همواره بتوانند با نیرومندی و پیگیری به مبارزه ادامه دهند.
در این جا نقش نیروهای اپوزیسیون خارج از کشور در پشتیبانی و همراهی با جنبش انقلابی مردم ایران برجستهتر است و آمادگی آنان برای استمرار و یاریرسانی از ضروریترین، مهمترین و حساسترین وظایف است.
سازمانها و احزاب سیاسی همراه با دیگر کنشگران آزادیخواه به طور مشترک یا جداگانه بایستی برنامهریزی دقیق و حسابشدهای برای یاری به استمرار و پیروزی این جنبش فراهم آوردند.
پیش به سوی پشتیبانی از فراخوانهای آذر ماه و آزادسازی زندانیان سیاسی
جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران
13 آذر 1401 برابر با 4 دسامبر 2022