پیرامون مبارزات جاری در ایران- تحلیل، بررسی و وظایف ما (۳)
وضعیت جنبش انقلابی
اخبار و گزارشهای روزانه از ایران نشانگر ادامهی مبارزهی مردم ایران برای دستیابی به آزادی و به گورسپردن رژیم استبداد دینی جمهوری اسلامی است. ژرفش، گستردگی و موقعیت این نبرد و چالشهای فرارویش همواره در اوج و حضیض بوده و نیازمندِ بررسی دقیق و مستمر است تا بتوان در موضعگیری و اتخاذ تصمیم برای ادامهی پشتیبانی از این جنبش انقلابی از کجرویها و خطا دوری جست.
در نگاه نخست و تا اندازهای آمارگونه به رویدادهای جاری در کشور و رصد سطحی جنبش انقلابی مردم ایران میتوان فروکشِ بزرگی را مشاهده کرد و دلیل اصلی این داوری، خلوتشدن خیابان است. خیابانی که قلب تپنده انقلاب جوان ایران بوده و هست. خیابانی که همانند رودی، جویبارهای جاری مردم به ویژه جوانانِ کوچهها و محلهها را در خود جای میدهد و به سوی دریای رهایی از بند ستم میکشاند.
نگاهی ژرفتر به روند جاری جنبش اما نشان از شکافهای عمیقی دارد که بر پیکر رژیم استبدادی در چند ماه گذاشته پدیدارشده و این زخمها از یک سو به “جسم علیل” ش آسیب سختی رسانده و از سوی دیگر درمانی برای آن نه از طرف سردمدارانش و نه از سوی هوادارنش وجود دارد.
پرسشی پیش میآید؛ پس اگر ضربهی انقلاب بر پیکر ستمپیشگان سخت بوده، چرا در روند جنبش جاری شاهد چنین فروکشی هستیم؟ برای پاسخدادن به این پرسش میبایست کنشها، کاستیها و برتریهای مبارزان و ستمگران را با واقعبینی در نظرگرفته و موقعیت جهانی یا پیرامونی را نیز در پاسخگویی دخالت داد. با این شیوه و نگرش میتوان داوری درستتری کرد و به نتیجهی بهتری دستیافت.
شرایط کنونی مبارزان
- جوان، پرشور، شجاع و باورمند به آیندهای بهتر و مصمم به براندازی رژیم حاکم.
- شیوهی مبارزه؛ شبکهای، سراسری، محلهمحور با رهبرانی جوان و کمتجربه.
- ماهر، زبردست و هوشیار در رسانههای اجتماعی که نقش ابزار سازماندهی و سامانگیری مبارزات را تاکنون بر دوش کشیده است.
- چالشهای فراوان در فرارویشان که برخی از مهمترین و دشوارترین این چالشها را می توان چنین برشمرد؛
- دشواری در پیونددادن مبارزات خود با دیگر اقشار جامعه از جمله کارگران، کارمندان و نسلهای پیشین.
- کاستی در ادامهکاری به خاطر کمداشتن نیروی انسانی ( دستگیری بیش از ۲۰ هزار نفر و کشتار و آسیبرساندن به بسیاری ) و ابزارهای مبارزه ( مالی، خدماتی، لجستیکی و درمانی)
- برنامهریزی تظاهرات و اعتراضهای پشت سرهم که اغلب کوتاهمدت و سوار بر رویدادهای گوناگون بوده ( اعدامها، دستگیریها، چهلمها و …) که نیروی زیادی گرفته و مبارزان را فرسوده میکند.
- ترس و بدگمانی بخش غیرفعال جامعه ( بخش خاکستری) به مبارزان میدانی بر اثر تبلیغات گسترده رژیم و ناتوانی مبارزان میدانی در متقاعدکردن آنان به خاطر نداشتن امکانهای تبلیغی گسترده و نداشت برنامهی بلندمدت.
شرایط کنونی رژیم جمهوری اسلامی
- فرسوده، نگران و وحشتزده از نیرومندی جنبش انقلابی مردم ایران به ویژه از نقش زنان.
- شیوهی سرکوب؛ وحشتزدگی و نگرانی رژیم، او را وامیدارد تا با خشونتآمیزترین شیوههایی که در جهان مدرن مشاهده شده است، دست به دستگیری، شکنجه، کشتار و اعدام بزند. کشتار کودکان ویژهگیای است که کمتر در جهان مشاهده شده است.
- تا دندان مسلح ( سپاه، ارتش، یگانهای ویژه و …) است . رژیم هنوز دارای حامیانی که از خُرد و ریز سران حاکم ارتزاق میکنند، هست ( بسیج، آخوندها، ارگانهای بیثمر و مفتخوار، نمایندگان ولایت در سه قوه، مداحان، بخش رانتخوار جامعه از جمله بخشی از بازار که سرمایهشان به سرمایه سپاه و دیگر حامیان گرهخورده و …)
- چالشهای فراروی رژیم؛
- شکستن آشکارِ بُت رهبری و سران رژیم در نزد اکثریت مردم که بدون ترس آن را ابراز میکنند و این بتشکنی برگشتناپذیر است.
- وخامت وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم و رژیم فاقد اراده و توان مالی و مدیریتی در بهبودبخشیدن به این وضع اسفبار است. کارشناسانی که در پیرامون حکومت حلقه زدهاند در این عرصه یا کمسوادند یا بیسواد. مهمترین ویژهگی این مشکل برای رژیم استبدادی، تنها نداشتن راه حل نیست، بلکه گذر زمان بدجوری گلویش را میفشارد.
- ریزشها در بین سران هنگامی که کیسهی غارتگران خالیترشده و دیگر حجم دزدی و فساد نمیتواند رشدکند، ممکن است که گلهای نباشد اما مستمر است.
- رژیم اما توانسته از نهادهای حافظ منافعش تاکنون با پُمپاژ پول بدون پشتوانه و امتیازدهیهای کلان نگهداری کند و آنان نیز نگران از سرنوشت خود با توجه به عملکرد گذشته خویش و روزگارشان در آیندهی بدون حاکمان، چارهای جز پشتیبانی از ولایت را ندارند.
- آبروباختگی رژیم در عرصهی جهانی بیسابقه است و هر روز حلقهی حامیانشان در دنیا تنگتر و تنگتر شده و به زودی شاهد تعداد انگشتشماری از کشورها هستیم که حاضرند آشکارا از جمهوری اسلامی حمایت کنند. تحریم افراد و نهادهای وابسته رژیم همهروزه در حال افزایش است و بین حامیانی که از دست میروند یک نمونه که بیخ گوش رژیم خوابیده و سالهای درازی از کمکهای بیدریغش پروارشده، عراق است.
- رژیم در ایجاد شک و تردید، آفرینش پراکندگی، دروغپردازیهای گسترده و برجستهکردن کاستیهای اپوزیسیون داخل و خارج بسیار ماهرانه عملکرده و میتوان اعتراف کرد که در این میدان موفق بوده است.
درسی از گذشته، کاری برای آینده
ما در تحلیل و بررسی شماره ۲ خود اشاره به موضوعی کردیم که امروز بعد از گذشت دو ماه میتوان این پیشبینی را بیشتر صیقل داد و کار اعتلای انقلاب را بر شانههای آن استوار کرد، یعنی برنامهریزی بلندمدتپیرامون مبارزات جاری در ایران- تحلیل، بررسی و وظایف ما (2) – آزادی و عدالت اجتماعی (azadivaedalat.com)
با نگاهی به تحلیلها و تفسیرهای گوناگون و فراوان تاکنونی از جنبش زن، زندگی، آزادی درمییابیم که برای از پایدرآوردن رژیم جمهوری اسلامی باید بیش از پیش هوشیارانه عملکرد و از هرگونه سادهاندیشی، شتابگریِ زیانبار و سهلانگاری پرهیزکرد.
ما باورداریم که تمامی کسانی که برای آزادی، دموکراسی و عدالت مبارزه میکنند، با دلی پاک و جانی شیفته در این راه گامنهادهاند. اما باید صادقانه بگوییم برای فائق آمدن بر هیولایی که بیش از ۴۴ سال چاپیده ، خورده، خونریخته و پروارشده دلِ پاک و جانِ شیفته لازم است، اما کافی نیست.
تنها با یک برنامهریزی دقیق، هوشمندانه و فراهمآوردن ابزار تحقق برنامهی ریختهشده میتوان بر مافیای حاکم بر میهنمان پیروز شد. میهنی که هر روز نه تنها نیشتری بر چهرهی مردمش از سوی ستمگران کشیده میشود بلکه روزی نیست که گوشهای از خاک این کشور از ویرانگری دژخیمان ناله سرندهد.
گامهای عملی برای برنامهریزی
- تشکیل هرچه سریعتر کارگروهی از احزاب، سازمانها و شخصیتهای سیاسی و مدنی برای بررسی جنبش انقلابی در طول ۵ ماه گذشته. ( قصد این کارگروه تنها همرسانی اطلاعات و ارائه برداشتهای خود از کاستیهای و برجستگیهای این دوره، نوعی آسیبشناسی سیاسی سریع است و نه اتحاد، ائتلاف.) برآمد گزارش این کارگروه میتواند ما را در چارهاندیشی واقعبینانه یاری رسانده و در اعتلای جنبش انقلابی یاریرسان باشد.
- ادامهی پشتیبانی از مبارزان داخل به شیوههای گوناگون همانطوری که در تحلیل شماره ۱ و ۲ پیشنهاد شده و کوششهای بینالمللی و تمرکز بر گردهمآییهای پیش رو ( ۲۲ بهمن)
- تسریع گفتگوهای بین احزاب و سازمانها و افراد اپوزیسیون و زمانبندیکردن این نشستها تا از تبدیلشدن بحثها به سخنپراکنیهای محفلی و تئوریک پیشگیری شود.
- بررسی نتیجهی کارِ، کارگروه آسیبشناسی برای محورقراردادن فعالیتهای درون و برونبروزی بر اولویتهای ارائهشده از سوی این کارگروه.
ما سوسیالدموکراتها همواره باورمند به همکاری نیروهای مترقی و دموکراتیک برای براندازی جمهوری اسلامی بوده و هستیم و در دستیابی به همبستگی ملی از هیچ کوششی دریغ نکرده و نخواهیم کرد.
رزمِ مشترک تا سرنگونیِ استبداد دینی ادامه دارد!
جمعیت سوسیالدموکراسی برای ایران
۱۵ بهمن ۱۴۰۱ برابر با ۴ فوریه ۲۰۲۳
آزادی و عدالت اجتماعی