در این روزها مشاهده می کنیم که رژیم اسلامی ایران که از شدت ترس به هر مستمسکی متوسل می شود به اعدام ها افزوده است تا چند صباحی بیشتر به عمر خود بیافزاید. رژیم، مردم مبارز بلوچستان را که تا کنون تلاش کرده اند که از مبازه شان برای رفع تبعیض نکاهند و استوار بمانند را قلع و قمع میکند. بیشترین اعدام در هشت ماه انقلاب زن، زندگی آزادی از بلوچ ها بوده است. تنها در چند روزه اخیر بيش از ٢٠ بلوچ در زندانهاي مختلف ايران، توسط رژيم انسان كش اعدام شده اند. اکثرا آنها بعنوان قاچاقچی اعدام می شوند ، در صورتیکه قاچاقچی بودن انها به اثبات نرسیده است. دریک سال میلادی در ایران حداقل ۵۸۴ تن در ایران اعدام شده‌اند که بیشترینشان بلوچ بوده اند . تعداد اعدام های سال جاری بیشترین را نسبت به هشت سال گذشته دارد و ۷۵ درصد افزایش داشته است.
در روز ۱۹ اردیبهشت ، «صدرالله فاضلی زارع» و« یوسف مهراد» به جرم توهين به محمد پيامبر اسلام (سب النبی)اعدام شدند. این دو نفر در حالی به جرم “توهین به مقدسات” اعدام شدند که حتی جرمشان ثابت نشده بود. بر اساس منشور حقوق بشر، دگر اندیشی نمی تواند جرم باشد و آزادی اندیشه، باور و گفتار برای انسان ها، از حقوق اولیه است. در ۲۰ اردیبهشت هم سه نفر دیگر اعدام شدند و اعدام ها همچنان ادامه دارد تا وحشت و ترسی که رژیم خود در دل دارد را در دل های مردمان ایران بنشاند، اما زهی خیال باطل!
در ۱۸ اردیبهشت، شش زن دلیر از زندان اوین طی نامه‌ای مجازات اعدام را “به عنوان «سلب حق حیات»، یکی از فاحش‌ترین موارد نقض حقوق بشر دانستند که جراحت ناشی از آن، هرگز التیام پیدا نمی‌کند”.
آنان اعلام کردند که “انزجار خود را از حکم اعدام و سلب حق حیات و هرگونه شکنجه روحی و روانی چون تهدید به اعدام و شکنجه‌های جسمی اعلام نموده و از افکار عمومی می‌خواهیم برای توقف حکم اعدام معترضین از پای ننشینند”. با این عملکردها زنان و مردمان دلیر ایران نشان می دهند که با تمام ترفند‌ها مانند اعدام، مسمومیت دانش آموزان دختر در دبستان ها و دبیرستان ها و … آنان از پای نمی نشینند و برای رهایی ازیوغ بندگی رژیم انسان کش مبارزه را تا پایان ادامه میدهند.
ما از سازمانهاى حقوق بشرى و عفو بين الملل می خواهیم كه “جمهوری” اسلامی ایران که این چنین زندگی کش است و برای ماندن، اعدام هاى گسترده ای در برنامه دارد را تحت بیشترین فشار‌ها قرار دهند. در حال حاضر افراد زیادی زیر حکم اعدام هستند و دهها هزار تن ديگر در زندان هستند كه در صورت سكوت جامعه بین المللی بزودی آنها هم جان های از دست رفته خواهند بود. کمیسیون زنان شورای ملی تصمیم از این شش زن دلیر و مبارز و خواسته هایشان حمایت کرده و در این راه همراه آنان است. ما بر این باوریم که با انقلاب” زن ، زندگی ، آزادی” که بر زندگی تاکید میکند، زنان ایران و جهان با همبستگی تنگا تنگ با هم بر علیه اعدام های بی پایان و کلیه ترفند های رژیم زندگی کش به پا می خیزیم و تا بر کناری این رژیم واپس گرا از پا نمی نشینیم.
پیروز باد مبارزات بی امان زنان و مردان غیور ایران
زن، زندگی آزادی
کمیسیون زنان شورای ملی تصمیم
۲۱اردیبهشت ۱۴۰۲ | 11-05-2023
