دعوتنامه برای حضور در همایش جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران برای ورود به همایش لطفا از طریق لینک زیر ثبت نام نمائید همایش روز یکشنبه 7 فوریه ساعت 9 صبح به وقت کالیفرنیا برابر با 6 بعد از ظهر به وقت اروپای مرکزی برگزار می شود لینک ثبت نام برای
سوسیال دموکراسی راه عقلانی وعملیِ گذارجامعه ما از وضعیتی اسفبار به مرحله‌ای انسانی و متعالی است. معنای این سخن این نیست که سوسیال دموکراسی عصای جادو و محلل همه مسائل ومشکل ها و پاسخگوی همه پرسش ها ست، سوسیال دموکراسی یک دستگاه فکری ورفتاری، یک پراکسیس، یک اندیشه، عمل و فعالیت آگاهانه و هدفمند برای تغییراست که می تواند جامعه ما را درمسیرِ از میان برداشتن حکومت اسلامی و تحول پیش براند.
من با تكيه بر ديدگاه‌های شانتال موفه، استاد فلسفه در انگليس و بلژيك، ميان دشمنی و مخالفت فرق گذاشته‌ام. مخالفت زمانی است كه هر دو طرف دعوا به پيوند دموكراتيك باور داشته باشند و به يكديگر احترام بگذارند و اعمال قهر نكنند و دشمنی زمانی است كه اجبار و زور در ميان باشد؛ يعنی هنگامی كه ديدگاهی مثلا از سوی حكومتی مانند حكومت ايران به صورت قهرآميز يا با زور به مردم آن كشور تحمیل شود. دشمنی چيزی نيست كه لزوما شخص، خود آن را اختيار كرده باشد و چه بسا به زور او را مجبور به اعمال آن كرده باشند.
آلبوم عکس مشروطیت
نوشته: رضا جاسکی
مقدمه در سال ۲۰۱۳ ، مرکز تحقیقاتی پیو در آمریکا، نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرد که از نظر برخی بسیار تعجب آور بود. بر اساس این نظرسنجی که شامل ۱۵۲۲ فرد بزرگسال می شد و بنا به گفته این مرکز از طریق مصاحبه رو در رو به عمل آمده بود، ۸۳ %مصاحبه شوندگان از اعمال قوانین شرعی حمایت کردند. در این میان ۳۷ %معتقد بودند که حکومت ایران قوانین شرعی را به دقت دنبال نمی کند، ۴۵ %عنوان کردند که قوانین اسلامی کم و بیش رعایت می شود. نتیجه اینکه بعد از نزدیک به چهار دهه حکومت جمهوری اسلامی هنوز نوعی خوش بینی نسبت به حکومت دینی وجود دارد. البته این مرکز تحقیقاتی در گزارش خود اذعان کرد که برخلاف تحقیقات دیگر امکان طرح سؤالات مستقیم از مصاحبه شوندگان وجود نداشته است.
فمینیسم ۹۹ درصدی نه تنها ساختار قدرت پدرسالار را به چالش می‌کشد بلکه همچنین ساختار قدرت سرمایه‌داری را که به گسترش شکاف بین فقر و ثروت در سطح محلی و جهانی می‌انجامد، نژادپرستی، نظامی‌گری و گسترش افراطی‌گرایی دینی در تمام مذاهب که نیت تعریف و بازتعریف نقش زنان در خانه و جامعه را دارند مورد سوال قرار می‌دهد و به چالش می‌کشد. …
در جهان کنونی لائیسیسم خود را در قوانین اساسی دولت‌ها برمی‌نمایاند، یعنی در قانون اساسی چنین دولت‌هائی تدوین شده است که دولت و دین باید به‌طور کامل از یک‌دیگر جدا باشند، یعنی نه دولت باید در امور نهادهای دینی مداخله کند و نه نهادهای دینی از حق دخالت در اموری برخوردارند که مربوط به دولت است. با این حال، این بدان معنی نیست که نهادهای دینی از حق واکنش نسبت به کارکردهای نهادهای دولت محروم‌اند. تازه‌ترین نمونه آن تصویب قانون ازدواج همه با هم در کشورهای پیش‌رفته سرمایه‌داری است. کلیسای کاتولیک در بیشتر کشورهای غربی مخالف تصویب این قانون بود، زیرا بنا بر تورات که بخشی از کتاب مقدس مسیحیان نیز است، خدا زن و مرد را برای هم آفرید تا با ازدواج با هم بتوانند «بارور و زیاد» شوند. اما ازدواج زنان و یا مردان با هم چنین هدفی را که خداوند برای دوام نسل انسان برنامه‌ریزی کرده است، متحقق نمی‌سازد. به‌همین دلیل نیز در دورانی که تصویب چنین قوانینی در پارلمان‌های کشورهای دمکراتیک غربی در دستور کار قرار داشت، در بیشتر شهرهای بزرگ اروپا و آمریکا هواداران شاخه‌های گوناگون مسیحیت با برگزاری تظاهرات چند صد هزار نفری کوشیدند با هدف جلوگیری از تصویب این قانون بر افکار عمومی کشورهای خود تأثیر نهند.
آلبوم عکس دکتر محمد مصدق
آلبوم عکس ادوارد برنشتاین
آشنایی من با مفهومِ غرب‌زدگی با انتشارِ بخشِ یکمِ جُستاری به همین نام در شماره‌ی یکم مجله‌اي به نامِ کتابِ ماه،در سال۱۳۴۱ آغاز شد. این مجله را مؤسسه‌ی کیهان، به عنوانِ مجلّه‌ی سنگینِ روشنفکرانه، به سردبیری جلالِ آلِ احمد به راه انداخته بود. از جمله نویسندگانِ آن هم خودِ من بودم. آن زمان من در دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران دانشجو بودم و در خانه‌ی رهبرِ سیاسی‌مان، خلیلِ ملکی، با آلِ احمد آشنایی یافته بودم. امّا آن مجله به دلیلِ چاپِ آن مقاله و، در کلّ، سرشاخ بودن آلِ احمد با رژیم دو شماره بیشتر منتشر نشد (شماره‌ی دوم با نامِ کیهانِ ماه). آلِ احمد سپس آن جستار را در همان سال پنهانی به صورتِ کتاب چاپ کرد. و من خود چهل- پنجاه نسخه‌ای از آن را در دانشگاه فروختم. آلِ احمد مفهومِ غرب‌زدگی را، چنان که در حاشیه‌ی کتابِ خود گفته است، از زبانِ احمدِ فردید شنیده بود و از او گرفته بود. من هنوز فردید را نمی‌شناختم . شاید نامي هم از او نشنیده بودم. امّا با خواندنِ کتاب، من که از نوجوانی بسیار کتاب‌خوان بودم و در زمینه‌های گوناگون، از تاریخ و جغرافیا و علومِ سیاسی و اجتماعی و فلسفه‌ی سیاسی، در حدِ امکاناتِ آن روزگار در ایران، دانشِ عمومی به‌نسبت گسترده‌اي داشتم، به خطاهای کلانِ کتاب پی بردم و همان سال یا سالِ بعد نقدي بر آن نوشتم و به سیروسِ طاهباز سپردم که مجله‌ی آرش را منتشر می‌کرد. اما طاهباز جرأتِ چاپِ آن را نداشت. پس از یکسالی، یا بیشتر، که از چاپِ آن سرباز زد، با خشم مقاله را پس گرفتم و پاره کردم و دور ریختم.
نیروی سوم یک نظریه سیاسی در اروپا بود، که خلیل ملکی آنرا برای ایران تئوریزه کرد. این نظریه در بُعد داخلی به وجود نیروی سوم در برابر دو نیروی هیئت حاکمه و حزب توده اشاره داشت و در بُعد خارجی و جهانی در برابر دو ابرقدرت جهان سرمایه داری و شوروی.
هنوز هم در آهنی زندان جلوی چشمم است! وقتی که به زندان می‌رسیدیم آقای ملکی را صدا می‌کردند و یادم هست که همیشه به من هدیه‌ای می‌داد؛ این هدیه شامل عروسک‌های مرغ و خروس می‌شد که زندانی‌ها با خمیر نان درست و رنگ می‌کردند. می‌دانیم که ملکی را چندین بار در زندان قصر به سلول انفرادی برده بودند، چون جزو نادر افراد 53 نفر بود که همیشه اعتراض می‌کرد؛ یکبار آقای ملکی مچ پایش را به من نشان داد که هنوز رد زنجیر روی پایش جامانده بود؛ یکبار برای من روایت کرد: «چند روزی که از سلول انفرادی می‌گذشت، متوجه شدم تازه واردی را به سلول کناری من آورده‌اند. از زندانبان که درجه استواری داشت و مرد بدی هم نبود پرسیدم که جرم فرد سلول کناری من چیست؟ او پاسخ داد: آقای ملکی ایشان وکیل مجلس است و در سیاست دخالت کرده است!
کمابیش همه احزاب کمونیست سابق در شرق اروپا، با وجود تفاوت های چشمگیری که در برنامه ها و اولویت های شان دارند، در حال حاضر مدعی سوسیال دموکراتیک بودن هستند. بیشتر این احزاب با وجود پذیرش قواعد و چارچوب های دموکراتیک، رقابت احزاب، انتخابات و اصلاحات بازار، در برابر خصوصی سازی سریع شرکت های بزرگ دولتی موضع منفی دارند و نسبت به تاثیر بازار [آزاد] احساس نگرانی می کنند.
جنبش زنان در ایران چگونه شکل گرفت و چگونه توانست زنان را از کنج اندرونی‌ها به مدرسه و دانشگاه بفرستد؟ زنان ایرانی چطور حق رأی گرفتند، و چرا پس از پیروزی در تغییر دادن بخشی از قوانین نابرابر، همه‌ی دستاوردها را به یک‌باره از دست دادند؟
در این مقاله پی‌آمد رفرم‌های مالیاتی بر نابرابری را بررسی می‌کنیم. با تعریف نابرابری و ابعاد مختلف آن آغاز می‌کنیم. در حالی که تقسیم‌بندی متداول یک‌درصدی‌ها و ۹۹ درصدی‌ها بسیار رایج است ولی در مقاله بحث می‌کنیم که این مقوله بسیار پیچیده است و نابرابری در میان ۹۹ درصدی‌ها هم مسأله‌ی قابل‌تأملی است. درآمد واقعی طبقات متوسط هم در این سال‌ها گرفتار رکود بوده است. از سوی دیگر به خاطر کمبود سرمایه‌گذاری نرخ رشد هم در اغلب اقتصادهای جهان بسیار ناچیز است. در این مقاله به‌طور مشخص از دو دسته رفرم سخن خواهیم گفت. …
پالمه در شامگاه ۲۸ فوریه سال ۱۹۸۶ در یک خیابان شلوغ و پرتردد در مرکز استکهلم به قتل رسید. سلاحی که وی را به قتل رساند یک «رولور مگنوم ۳۵۷» بود ولی نه این سلاح و نه ضارب هرگز شناسایی نشدند. وی تنها رهبر کشورهای اروپای غربی بود که از زمان خاتمه جنگ جهانی دوم تاکنون به قتل رسیده است.
جنبش چپ ایران، اگرچه در دوران نخست تا تحصیل تأسیس مجلس و تصویب قانون اساسی نقشی تبلیغاتی (یا بهتر، آگاهی دهنده) علیه دستگاه حاکمه داشت، اما پس از کودتای محمد علی شاه در براندازی وی به مدد همفکران قفقازی خود (بیشتر گرجیان که با ایران علایق تاریخی داشتند) نقشی اساسی ایفا کرد.
به گمان من روند تحولات جوامع را میتوان مانند رودی روان تصور کرد که انسان و اندیشه آگاه و عدالت محور (که تعاریفی نسبی اند) با هر نام و دست های در آن شنا کند و موانع و ترمزها را بشناسد و بدون آن که از رود خارج شده مست قدرت و اراده گرائی شود، راه آن را با موفقیت و ناکامیهای مکرر، به جلو هموار و هموارتر کند. مدعیان باید بتوانند با کاربست تمهیدات متناسب با الزامات و امکانات واقعی و خلاصه مجموعه عوامل عینی و ذهنی، ملی و بین المللی، مسیر حرکت این رود را هموار کنند و پیش بروند! اما تا کجا؟ این سوآل را نسلهای آینده میتوانند پاسخ دهند!
گيدنز مباحث خود را بر اساس اين باور شروع ميكند كه سوسيال دمكراسي نه تنها اين توان را دارد كه باقي بماند بلكه امكان پيشرفت هم در عرصة عقيدتي و هم در عرصة عملي (سياستگذاري) دارد. تحقق اين امكانها تنها در صورتي ميسر است كه آن آمادگي تجديد نظر را در ديدگاههاي خود داشته باشد. از اينرو سعي اصلي وي در «راه سوم» تبيين ضرورت بازسازي سوسيال دمكراسي و اراية طرحي براي آن است.
ویلی برانت علیه آدولف هیتلر و فاشیست های اروپایی مبارزه کرد، شرق و غرب را آشتی داد و کشورهای صنعتی و رو به توسعه را دور یک میز جمع کرد … برانت وقتی در پیش روی “مجسمه قهرمان گیتوها” اکلیل گل گذاشت، پیش روی قربانیان تنها سر خم نکرد، بلکه زانو زد و بیشتر از یک دقیقه به تامل فرو رفت. در میان حاضران در آن لحظه سکوت کامل حکمفرما بود. تنها صدای دوربین های عکاسی شنیده می شد.
