آزادی و عدالت اجتماعی

ایران مال کیست؟ ۲۰. بهمن ۱۳۹۸ برگرفته از : hassan-mansoor.blog/archives/58 طرح سخن: وقتی جریان پنجاه واند سالۀ توسعه ایران به بن‌بست رسید و در پی شورش­های سال پنجاه‌وهفت، جا را برای یک جریان «ضد توسعه» خالی کرد، این پرسش سوزان پدید آمد که مشکل کار در کجا بود؟ بی­ تردید،

عباس معروفی     عباس معروفی دور از وطن، در تبعید درگذشت. شهریور ۱۰, ۱۴۰۱ – برگرفته از: Baangnews.net به گزارش رادیو زمانه، پنجشنبه یک سپتامبر/۱۰ شهریور عباس معروفی، نویسنده تبعیدی ایرانی که آثاری مانند سمفونی مردگان و پیکر فرهاد از او به جای مانده، در پی ابتلا به بیماری

غلامحسین ساعدی، پوستر: ساعد   غلامحسین ساعدی: اگر مرا بزنند… شهریور ۱۰, ۱۴۰۱ – برگرفته از:  Baangnews.net «هیچکس باور نخواهد کرد که یک‌ماه تمام، چگونه آشفته‌حال و دلنگران بودیم. بیشتر بچه‌های بند”دو”که همه همدیگر را می‌شناختیم و در یک شاخه حزب سگ‌دو می‌زدیم و جان می‌کندیم، و دائم در این

اهداف و میراث لیبرالیسم سیاسی جان لاک توجیهات فراگیری برای طراحی مفاهیم اختیار یکسان و حقوق بشر برای همه‌ی شهروندان ارائه کرده است. از دوران روشنگری، تئوری لیبرال دموکراسی کم و بیش منشاء به چالش کشیده نشده‌ی مشروعیت برای اکثر رژیم‌ها، حداقل در اروپا، بوده است.[i] در قرن نوزدهم، آشکار

   به یارانِ “شورای ملی تصمیم” در داخل کشور مسعود نقره کار   آن که می‌اندیشد به‌ناچار دَم فرو می‌بندد اما آنگاه که زمانه زخم‌خورده و معصوم به شهادتش طلبد به هزار زبان سخن خواهد گفت. ” شاملو”   می نویسم “ما “، چون نه فقط دلنوشتۀ من، که پیام 

شورای ملی تصمیم پیوند دهنده اهداف و آرزوهای دهه شصت و اکنون   اهداف کلی جنبش مقاومت دهه شصت، سرنگونی کامل حکومت اسلامی و تلاش برای برقراری آزادیهای سیاسی و دمکراسی بود که این دومی، خود اهداف بخشی از انقلابیون زمان انقلاب ۵۷ و انقلاب مشروطه نیز بوده است. جنبش

اسلام و مدرنیته احد قربانی دهناری   جستارگشایی آیا اسلام با مدرنیته سازگار است؟ برای پاسخ به این پرسش باید دید که ویژگی مدرنیته چیست و اسلام چه رابطه‌ای با هر یک از این ویژگی‌ها دارد. پانصد تماشاگر زن در ورزشگاه آزادی، دختر آبی (سحر خدایاری که ۱۸ شهریور ۹۸

کشتاردگراندیشان و ستیز با فراموشی مسعود نقره‌ کار   حکومت اسلامی ایران در حیات 43 ساله اش مرتکب 8 کشتارجمعی ازدگراندیشان سیاسی و عقیدتی شده است. کشتار سال های 59-57 کشتار در خارج از کشور( از سال 1358 آغازشد) کشتار سال های 63-60 کشتار  بزرگ تابستان سال 67 کشتار روشنفکران

.سنجش اعتبار منابع اطلاعات، وظیفه‌ی همه‌ی ماست احد قربانی دهناری در پژوهش و روزنامه نگاری مفهومی وجود دارد به نام سنجش اعتبار منابع اطلاعات[1] و ارزیابی اطلاعات[2]. این سنجش و ارزیابی شاید در گذشته فقط برای پژوهشگران و روزنامه‌نگاران لازم بود، ولی امروزه با امکانات رسانه‌های اجتماعی جدید و انبوه

آیا سوسیال دموکرات‌ها می‌توانند (دوباره) جهان را نجات دهند؟ کمونیسم و سوسیالیسم دموکراتیک شکاف‎های سیاسی روز را بهبود نخواهند ‌بخشید. اما سوسیال دموکراسی – که در دفع افراط‌گرایی پس از جنگ جهانی دوم موثر بود – قادر به انجام این کار است.   نوشته‌ی شری بِرمن[i] ۱۵ ژانویه ۲۰۲۰ برگردان

صدائی از درون، از “بیانیۀ14نفر” تا “شورای ملی تصمیم” مسعود نقره کار   بر شیرازۀ تاریخ میهنمان برگ های زرین و درخشانی از مقاومت و مبارزۀ آزاد اندیشان و آزادیخواهان علیه ستم و بیداد ثبت است. فکر واقدام انتشار” بیانیه 14 نفر”، دراوج ستم و بیداد حکومت اسلامی یکی از

جمهوری اسلامی آثار تاریخی را نابود می‌کند. فهرست 1- جستارگشایی  2- بی‌توجهی  3- عدم حفاظت  3- آثار تاريخی در حال نابودی  3- تخت جمشيد و آثار تاریخی اطراف سد سيوند 4- محوطه باستانی بيستون  4- محوطه باستانی دوره عيلامی در شوش   4- معبد باستانی چغازنبيل  4- مجمسه جمشيد جم و

حسادت و سیاست مسعود نقره کار   حسادت ( رشک، چشم تنگی) به عنوان پدیده ای احساسی – هیجانی از کنش ها و واکنش های روانی و رفتاری انسان است. حسادت ریشه دراین فکر و نگاه دارد که چرا دیگری یا دیگران چیزی دارند که من ندارم. حسادت تمایل به

نه «شیخ» و نه «شاه»؟ فاضل غیبی برگرفته از ایران امروز ملاهای ایرانی در میدان تبلیغات پشت شیطان را نیز به خاک مالیده‌اند. آنان با «زرنگی» ‏و دروغ‌پردازی توانستند جهنّم را به چشم هواداران و فریب‌خوردگان خود بهشت ‏جلوه ‌دهند، خواری زن ایرانی را دفاع از «کرامت» او بنامند، پایمال

بیست و دومین سالگشت ِ در گذشتِ شاملو ……….. شاملو و ” کتاب کوچه” ” ملا شدن چه آسان، آدم شدن چه مشکل”   مسعود نقره کار  هرکول فرهنگی” (1) ما آنجا که دست به کار پژوهش زد “کتاب کوچه ” را، سترگ و رشک ‌برانگيز، به ارمغان آورد: “ما

سیمین بهبهانی: در کرامت زن و نکوهش جنگ ۲۸ تیر زادروز و روز سیمین بهبهانی شاعر غزل‌سرای ماست. یادی از او و غزل‌هایش کنیم: سیمین بهبهانی در ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. او در شعرهایش به مسائل اجتماعی از جمله حقوق زنان توجه ویژه‌ای داشت. بیش از

بحران اروپا، راه حل های سوسیال دمکراتیک می طلبد! Posted date: جولای 16, 2022در: اندیشه, اندیشه ورزان, سیاسی برگرفته از: www.tribuneiran.org اقبال اقبالی سخن روز، با آرزوئی ممکن آغاز می شود؛ ریل سیاست در ایران می تواند با انقلاب سوسیال دمکراتیک کاملن تغییر کند. استقرار حکومت سوسیال دمکرات در ایران، حل مشکل اروپا و

سوسیال دموکراسی و دولت ِ رفاه همگانی   تئوری سوسیال دموکراسی وظایف و مسئولیتی بیش از ارائه‌ی نظریه‌ای برای دولت رفاه همگانی دارد. این تئوری باید این پرسش را مطرح کند که تامین اجتماعی، عدالت اجتماعی و مشارکت همگانی چه کمک‌هایی به بهبود کیفیت دموکراسی در یک جامعه‌ی ویژه می‌کنند.

چند نکته درباره‌ی نافرمانی مدنی: ‏چگونه می‌توان با تبدیل‌شدن به یک شهروند نامطیع، غیرمنضبط، معترض و ناسازگار؛ به عدالت، آزادی و حقوق انسانی کمک کنیم. یعنیوقتی که اخلاق و عدالت دربرابر قانون و اطاعت قرار می‌گیرد؛ به‌جای یک شهروندِ خوب، مطیع و منضبط یک انسانِ خوب و اخلاقیباشیم. ایده‌ی اصلی نافرمانی مدنی این است که به صدای وجدان‌مان دربرابر صدای قانون گوش دهیم و تا زمانی که یک بی‌عدالتی و نادرستیرا می‌بینیم، توانِ اندیشیدن و خودبودن‌مان را از دست ندهیم و بتوانیم برای جلوگیری از تدوام و تکرار آن نادرستی دربرابر قدرتی که آنرا ایجاد کرده است، بایستیم. معمولاً برنامه‌ی یک جنبش اجتماعی،برنامه‌ی گذار به دموکراسی است. اگر در گذشته برای ایجادِ توازنِ قدرت بین مردم و حکومت، نیازبود که معترضان، خشونت متقابل و معنادار ایجاد کنند، در نسل جدید مبارزه‌ها درپیِ کاهش و کنترلِ خشونتِ حکومت است. هر کنش اجتماعی و سیاسی‌ای باید تأثیرگذاری واقعی داشته باشد و برای تأثیرگذاری باید یک فشار اجتماعی یا فشار سیاسی ایجادکند. بنابراین سرپیچی از اقتدار حکومتی و سرپیچی از قدرت و قانون یا هر برنامه جنبش اجتماعی باید تا حدی پیش برود که بتواندجدی و دیدنی باشد. دو رویکرد دربرابر خشونتِ حکومت وجود دارد. یکی معتقد به نفی و عدم خشونت است و دیگری به دفعِ خشونت و دفاع مشروع باور دارد. بنابراین عبارت مسالمت‌جو را مناسب‌تر از مسالمت‌آمیز می‌داند تا بر حق استفاده از خشونتِ ضروری برای رسیدن به یک وضعیت بدونخشونت تأکید کند. خشونتِ ضروری باید ‏الف)از خشونتی که حذف می‌کند، بدتر و خشن‌تر نباشد ‏ب)کوتاه‌مدت و محدود باشد ‏پ)خودکنترل و جبران‌پذیر باشد ‏ت)غیرساختاری و غیرسیستمی باشد (تبدیل به قانون و قاعده نشود) ‏ث)هیچ نفعِ شخصی در آن نباشد و برای نفع جمعی و خیر عمومی باشد ‏ج)و البته قابل دادخواهی و مجازت باشد نافرمانی مدنی به‌عنوان یک مسئولیت شخصی و اخلاقی در چارچوب یک نظریه عدالت توضیح داده می‌شود و علاوه بر افرادی که درمعرض ستم، تبعیض و بی‌عدالتی‌اند، هر فرد پس از آگاهی‌اش وظیفه دارد تا علیه عامل و سیستمی که موجب آن شده و حتی تمامکسانی که بخشی از آن سیستم‌اند، مبارزه کند. این مبارزه می‌تواند به‌طور مستقیم دربرابر همان نادرستی و ستم باشد یا به‌طور غیرمستقیم در موضوعی دیگر، اقتدارِ حکومتی و تواناییسیستمی که منجر به این بی‌عدالتی شده است را به چالش بکشد. برای‌همین یک وظیفه‌ی عمومیِ فراگیر در همه مسائل و دربرابر همهافرادی است که در خدمت سیستم‌اند. مسالمت‌جویی و صلح‌جویی در مبارزه مدنی با پذیرش دفاع مشروع فراتر از مسالمت‌آمیز و صلح‌آمیز می‌رود و چون مبارزه همه معترضانبه بی‌عدالتی (و نه فقط افراد زیر ستم) علیه کل سیستم است؛ کلمه دفاع مشروع کافی نیست و دفع‌ خشونت (یا خشونت‌ستیزی در برابرخشونت‌پرهیزی) برای آن بهتر است و به‌طور دقیق‌تر می‌توان آن‌ها را مبارزه بدون سلاح دانست که مبتنی بر تحولات دوران جدید بر مشروعیت‌بخشی و قدرتِ افکار عمومی ودموکراسی‌ها و همچنین تکیه به حساسیت عمومی و جهانی و فشار اجتماعی و فشار سیاسی در دوران نامتوازن‌شدن سلاح‌های حکومتو مردم است. مبارزه مدنی بهتر است که کنشگری شهروندی نامیده شود تا به حقوق سیاسی و غیرتبعیض‌آمیز اشاره کند. مبارزه مدنی (الف) هر کنشِمستقیم یا نمادینِ (ب) جمعیِ (پ) مناقشه‌برانگیز و ستیزه‌جویانه دربرابر قدرت (ت) با هدفِ نفع جمعی و خیر عمومیِ (ث) با رویکردخشونت‌پرهیز و مسالمت‌جویانه است. مبارزه مدنی در اشکال مختلف بروز می‌یابد: اعتصاب‌ها، تحصن‌ها، بایکوت، تحریم و نخریدن‌ها، پرداخت‌نکردن قبض، عوارض و مالیات،عدم مشارکت در بورس ، کشیدن پول از بانک‌ها عدم شرکت در تجمع دولتی همکاری‌نکردن و همراهی‌نکردن در هر شکلی با حکومت،همراهی و حمایت (در هر شکلی) از معترضان، شعارنویسی، تراکت و اسکناس‌نویسی، شعر، هنر و محتوای اعتراضی، … رسواسازی، افشاگری، انواع خرابکاری شرافتمندانه، هکتویسم، کمپین‌های اعتراضی، نامه‌ها و اقدامات جمعیِ پیام‌محور، سبک زندگیِاعتراضی و هویت‌بخش، اعتراضات سراسری. ‏البته سبک زندگی ایرانیان با نافرمانی عجین است (ماهواره، موسیقی و فیلم بدون مجوز، نه به حجاب اجباری، فیلترشکن و…) مبارزه مدنی برای تغییر سیاسی، برای تغییر قوانین، برای تغییر روندها، روال‌ها، محدودیت‌های موردی و سلیقه‌ای یا بخش‌نامه‌ای، برایتغییر افراد و مسئولین، برای تغییر وضعیت معیشتی و دفاع از حقوق هویتی یا حقوق صنفی یا اعتراض به یک فاجعه‌ی موردی یااعتراضات فضاهای فضاهای حیاتی است. در نافرمانی مدنی پذیرش مسئولیت اقدامات اهمیت دارد. برای‌همین وابستگی آن به یک نظریه عدالت و تأکید بر وجود نفع جمعی و خیرعمومی و حتی وجود ازخودگذشتگی و نفیِ هر نفع شخصی لازم است. مبارزه مدنی بهتر است که به‌جای اراده‌ی اکثریت با رضایتِاکثریت معتبر و ضروری شناخته شود. مسئله چالش‌برانگیز در مبارزه مدنی خشونت است. خشم با خشونت تفاوت دارد. خشم نشانه‌ی حساسیت اخلاقی و بیداری وجدانجامعه است و یک فرد بی‌تفاوت و بی‌اعتنا به تبعیض و بی‌عدالتی یا بی‌خبر از آن‌ها (که در جامعه بدون تبعیض یا در جایگاه خودی‌هایقدرت است) را نمی‌توان خشونت‌پرهیز دانست. مثلاً اگر یک سیستم بدون درگیری هم افراد مخالف حجاب اجباری یا باورمند به سایر ادیان را از حقوق و آسایش محروم کند، خشونتایجاد کرده است. تحقیر، طرد و حذف و یا حتی مجازات غیرعادلانه‌ی (ولو محترمانه) خشونت بسیار بیشتری نسبت به توهین یا زبانِگزنده افراد بی‌قدرت دارد. تاریخ بشر در چند قرن اخیر موارد متعددی را نشان می‌دهد که گذار با خشونت ضروری از یک حکومت غیرپاسخگو به حکومت پاسخگورسیده که به خشونت سیستمی و شدید پایان داده است. برای‌همین ادعای تسلسل خشونت حتی با تجربه‌ها نیز پشتیبانی نمی‌شود وبیشتر راهی برای فرار از مقاومت است. دادخواهی فراگیر، نفیِ مطلقِ خشونت سیستمیِ شدید (مانند اعدام، شکنجه و ترور)، تأکید بر ایجاد حکومت پاسخگو (دموکراتیک) وشهروندمدار (نفیِ تبعیض)، شفافیت (افشاگری نامحدود) و استفاده از افکار عمومی برای مجازات (رسواسازی و ایجاد شرمساری) می‌تواند به پایان‌دادن به خشونت کمک کند. البته جهان بدون خشونت (رویکرد نفیِ خشونت) یک اصلِ راهنما و تنظیم‌کننده است که با توجه به آن محدوده و اشکال نافرمانی مدنیبرای توقفِ فوری و اضطراری نادرستی‌ها و خشونت‌های حکومت تعیین می‌شود. یعنی با توجه به آن، مبارزه مسالمت‌جویانه وخشونت‌ستیزانه از خشونت ضروری استفاده می‌کند. باید از ابتذال شر در امان ماند. گروهی فکر می‌کند که هر امر کنترل‌نشده‌ای به خشونت می‌انجامد و هرکاری که در اختیار و مدیریتخودشان نباشد را خشونت‌گرایی می‌نامد. گروهی نیز با همسان‌سازی خشم مردمی که روزانه زیر تحقیر، تبعیض، سرکوب و درد ورنج‌اند؛ خشونت حکومت را توجیه می‌کنند. چون سرکوب و خشونتِ حکومت رابطه‌ی مستقیم با میزان اعتراض و نارضایتی مردم دارد، گروهی فکر می‌کنند که اگر مردم تحمل‌پذیری ومداراگری با نادرستی‌ها و تبعیض‌های سیستمی داشته باشد و اعتراض نکنند، خشونت کاهش می‌یابد. ‏اما عادی‌سازی و تحمل‌پذیرکردنِ شر و خشونت موجب ازبین‌رفتنش نمی‌شود. نویسنده مقاله- م – توکلی