نخبگان ما هنوز نکته را در نمی‌یابند!

مردم اگر یک بنیان امن داشته باشند، سطح تحمل بالایی دارند؛ ولی اگر تعلقات مبتنی بر تعهد را از آن‌ها بگیرید، شکننده می‌شوند. فراتر از این، اگر مردم را از تعلقات شایسته‌ی مبتنی بر تعهدات محروم کنید، آن‌ها تعهدات ناشایست را انتخاب می‌کنند. اول از همه، خودشان را بر اساس نژاد تعریف می‌کنند؛ به ماهیت‌باوریِ نژادی روی می‌آورند و به کسانی تبدیل می‌شوند که در هردو جناح چپ و راست می‌بینید: «تنها کسایی که واقعاً می‌توانند مرا بشناسند هم‌نژادهای خودم هستند» – زندگی یک مسابقه‌ی سراسر رقابتی میان نژاد من و نژاد تو است؛ پس تو برو بیرون!

در ستایش دموکراسی

در سال ۱۹۸۹، دیوار برلین فرویخت و کمونیسم از حیات ساقط شد. به نظر می‌رسید لیبرال دموکراسی فاتح میدان شده است. دموکراسی کشورهای اروپای مرکزی را یکی پس از دیگری درمی‌نوردید. تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی رو به اضمحلال گذاشته بود. تصور می‌رفت پیمان اسلو [بیانیه اعلام اصول اولویت‌های موقت دولت خودگردان] منادی صلح در خاورمیانه باشد.