آگاهی و شناخت، اولین گام برای سازماندهی سیاسی و اجتماعی است. برنامه ریزی و سازماندهی مبارزه اصول ابتدائی مبارزات اجتماعی است. بدون این دو، سرنوشت مبارزه به “قضاء و قدر” سپرده خواهد شد و از آنجا که “دشمن” امکاناتی وسیع دارد و تقریبا در تمام زمینه ها قدرتمند تر از ماست، او پیروز و جنبش ناموفق خواهد ماند …
اگر کسانی به این نظر رسیده اند که راه حل برون رفت از مسائل و مشکلات ما سوسیال – دموکراسی است و مطرح نمی کنند اشتباه بزرگی می کنند. اگر بخواهیم که در ایران جامعه ما به سمت و سوی سیاست های سوسیال- دموکراتیک برود و برنامه های آن مبنا قرارداده شوند، می باید به سمت ساختار حاکمیت و حکومتی برویم که در آن قوای حکومت ناشی از اراده ملت باشد و نمایندگان مردم قانونگذاری کنند و حکومت به حقوق بشر پایبند باشد.
